De islam fobische wind die door verschillende delen van Europa waait heeft in Frankrijk door de jaren aan veel kracht gewonnen. Frankrijk staat in de voorste linie wanneer het aankomt op het inperken van de rechten van moslims. In Frankrijk wonen tussen de 3 en 4 miljoen moslims en de islam is daarmee na het christendom de grootste religie in het land. De meeste moslims kwamen als migranten aan in Frankrijk uit haar voormalige koloniën in Afrika. Frankrijk heeft in Afrika en daarbuiten flink huisgehouden als koloniale macht en vooral de moslims moesten het ontgelden. Zij zagen hoe Frankrijk hun landen plunderde en leegroofde van alle natuurlijke rijkdommen. Hierdoor ontstond armoede, recessie en corruptie.
Toen de bewoners van de koloniën de door Frankrijk gecreëerde ellende ontvluchtten richting Frankrijk werden ze als tweederangsburgers ontvangen en gehuisvest in de beruchte Franse banlieue’s.
De banlieus werden centra van criminaliteit, armoede en werkeloosheid. De islam werd de zondebok van alle problemen die voortkwamen uit de banlieue. De echte reden van het probleem wordt genegeerd, en Frankrijk presenteert zich aan de wereld als bakermat van ‘Liberté, égalité, fraternité’ wat betekend Vrijheid, gelijkheid en broederschap. Een grotere Paradox dan dit is moeilijk te begrijpen.
Frankrijk is fysiek weg uit veel voormalige koloniën in het land van de moslims, maar haar tentakels zijn gebleven in de vorm van trouwe marionet regeringen die de economische belangen van Frankrijk bewaken.
Arlit is een stoffige woestijnstad in de Sahara van Niger. De stad met ongeveer 120.000 inwoners ligt in een van de meest afgelegen regio’s van de Sahel, niet ver van de Algerijnse grens. De omgeving staat bekend als het werkgebied van talloze bandieten en gewapende groepen. Het is als een eiland midden in de woestijn, een kunstmatige oase met maar één bestaansreden: uranium.
Niger is vandaag een van de armste landen van de wereld en meer dan 80% van de bevolking is moslim. Het was eeuwenlang onderdeel van een machtig Afrikaanse-Islamitisch rijk dat o.a. geregeerd werd door de legendarische Mansa Musa. Toen de koloniale mogendheden uit Europa het Afrikaanse continent begonnen te verdelen als een stuk taart begin 20e eeuw werd het huidige Niger gekoloniseerd door Frankrijk.
Pas in 1960 wist Niger haar ‘onafhankelijkheid’ te krijgen van Frankrijk. Zoals met veel oude Franse kolonies was het een schijn onafhankelijkheid. Want het economisch benadelen en (indirecte) controle over het land en bestuur ging vaak gewoon door.
Zoals vele landen in Afrika is Niger gezegend door Allah met natuurlijke hulpbronnen. Deze hulpbronnen hadden voor economische ontwikkeling kunnen zorgen en de Afrikanen een toekomst kunnen bieden. Ware het niet dat landen als Frankrijk oneerlijk zichzelf verrijken via allerlei smerige en corrupte deals. Al die plastic bootjes met Afrikanen dobberend over de middellandse zee hadden nooit daar gevaren, als de koloniale machten Afrika niet hadden geplunderd en beroofd hadden van haar rijkdommen.
En zo begon het in februari 1968. Frankrijk wilde het uranium van Niger hebben voor haar nucleaire reactoren die Frankrijk voorzien van energie. De eerste schop in het zand van Arlit ging gepaard met de belofte van een eerlijke samenwerking tussen een van de minst ontwikkelde landen ter wereld en zijn voormalige kolonisator. De Fransen zwoeren dat Arlit binnenkort bekend zou worden als ‘Le Petit Paris’.
Sindsdien is ongeveer 150.000 ton uranium gewonnen door het Franse staatsbedrijf Areva, dat nu een van de grootste uraniumproducenten ter wereld is. De twee mijnen rond Arlit – Somaïr en Cominak – zijn goed voor ongeveer een derde van de totale wereldwijde productie van het miljardenbedrijf. Frankrijk gebruikt dit uranium om kernenergie op te wekken, waarvan een deel wordt doorverkocht aan andere Europese landen.
Volgens Oxfam gaat meer dan een derde van alle lampen in Frankrijk branden dankzij uranium uit Niger. Frankrijk werd rijk en machtig. Niger werd armer en armer. Het een van de armste en minst ontwikkelde landen ter wereld gebleven, met bijna de helft van de 20 miljoen inwoners die onder de armoedegrens leven. Het jaarlijkse budget is een fractie van de jaarlijkse inkomsten van Areva.
Ondertussen staan in Frankrijk de presidentsverkiezingen op het programma voor april 2022. De ene kandidaat is rechtser en radicaler in zijn anti-islam standpunten dan de ander. De moslimimmigranten en hun nakomelingen moeten het vooral ontgelden en worden gezien als een bedreiging voor de Franse ‘beschaving’ en cultuur. Ik hoop dat ik jullie een glimp heb kunnen laten zien van de Franse ‘beschaving’.
Kandidaat voor de komende presidentsverkiezingen is Eric Zemmour, hij heeft zijn campagne ‘Reconquete’ genoemd wat refereert naar de bloedige middeleeuwse reconquista tegen de moslims in Al-Andalus
Het is een maskerade gehuld in de camouflage van ‘Liberté, égalité, fraternité’ en presenteert zich aan de wereld als een bastion van vrijheid, gelijkwaardigheid en beschaving. Maar de werkelijkheid is anders, daar weten de moslims die er leven in angst alles over, daar weten de inwoners van Arlit alles over. Frankrijk probeert met haar beleid het licht van de Islam te doven, terwijl haar dorpen en steden licht krijgen door geroofd uranium uit het land van de moslims. Een grotere paradox bestaat niet.
